Każdemu mieszkańcowi przysługuje prawo do niezakłóconego porządku publicznego, spoczynku nocnego i spokoju.
Określony przepisami prawa spoczynek nocny to potocznie znana nam instytucja ciszy nocnej. Obejmuje ona czas od godziny 22 do 6 rano, w którym mieszkańcy mogą bez zakłóceń ze strony innych osób odpoczywać. Nie znaczy to, że w tym czasie osoba, której spoczynek zakłócono, musi znajdować się w stanie snu. Jest to czas odpoczynku nocnego, ale to, jak odpoczywają poszczególne osoby lub grupy osób, jest sprawą ich wyboru. Obojętne więc będzie, czy w tym czasie osoba lub osoby znajdowały się w stanie snu lub odpoczywały w innej wybranej przez siebie formie, np. oddając się lekturze, słuchając muzyki lub oglądając telewizję. Zakłócenie ciszy nocnej może objąć jedną osobę lub całą rodzinę.
Zakłócenie ciszy nocnej zachodzi wówczas, gdy sprawca przeszkadza w odpoczynku chociażby jednej osoby przez np. głośne słuchanie radia, telewizji, muzyki czy też krzyki, stuki, awantury, trzaskanie drzwiami itp. Z naruszeniem będziemy mieli do czynienia nawet wówczas, gdy działanie sprawcy samo przez się nie jest naganne, np. gra na instrumencie muzycznym, przestawianie mebli, wbijanie gwoździ czy wiercenie otworów itp., oczywiście pod warunkiem że zachowanie takie odbywa się w czasie, gdy musi panować spokój umożliwiający odpoczynek, i jednocześnie naruszany jest czyjś odpoczynek.
W przypadku zakłócenia ciszy nocnej należy o tym fakcie powiadomić stosowne służby, a więc Policję. Funkcjonariusze są zobowiązani podjąć interwencję i w wypadku potwierdzenia naruszenia nałożyć stosowne kary.
Zakłócenie ciszy nocnej stanowi wykroczenie zagrożone karą aresztu od 5 do 30 dni, karą ograniczenia wolności do 1 miesiąca lub grzywną do 5000 zł.
Funkcjonariusze Policji mają możliwość nałożenia mandatu za zakłócanie ciszy nocnej.
Opracowano na podstawie Regulaminu porządku domowego OSM.